بخشی از متن فایل:
رابعه عَدویه از زنان عارف, پرهیزگار و بزرگ قرن دوم هجری است که در عبادت و نیکوکاری مشهور است.
از او سخنان شیرین و آموزنده به جای مانده است.
گوشه ای از زندگی او را از زبان عطار نیشابوری در « تذکر الاولیا» می خوانیم:
نقل است آن شب که رابعه در وجود آمد, در خانه ی پدرش چندان جامه نبود که او را در آن پیچند و چراغ نبود.
فهرست مطالب:
زنِ پارسا
گوشه ای از زندگی او
پدر رابعه عهد کرده بود
روی بر خاک نهاد
شبی دزدی درآمد و چادرش برداشت.
فعل ماضی استمراری
ماضی مستمر (جاری